Voor veel mensen is het één van de grootste hoofdbrekens bij een scheiding; de vraag hoeveel alimentatie moet ik straks gaan betalen of andersom, waar heb ik precies recht op?

Tremanormen

Alimentatie en de hoogte van de vast te stellen bedragen daarbinnen, hangt af van verschillende factoren en wordt aan de hand van de Tremanormering in juridische procedures of in mediaton vastgesteld. Deze richtlijnen geven een kader om te proberen in alle redelijkheid tot een evenwicht te komen in wat de een kan en moet betalen, de draagkracht en de andere partner en/of de kinderen nodig heeft, de behoefte en daarin ook vervolgens zelf kan bijdragen, naar eigen draagkracht.

Vaak een lastige exercitie, omdat voor het bepalen van de juiste alimentatie, deze afhankelijk is van een aantal factoren die nu juist tijdens een scheidingsprocedure nog onzeker is en een angel in het conflict. Bijvoorbeeld, de hoogte van de woonlasten heeft invloed op de draagkracht en de vast te stellen behoefte, maar de kosten van een nieuwe woning NA de scheiding, zijn tijdens de scheiding, nog lang niet in beeld.

Voor veel mensen is het gehele proces rondom een scheiding al verwarrend genoeg en de alimentatieproblematiek is geen gemakkelijk onderwerp om even toe te lichten of te begrijpen. Het is niet mogelijk om in algemeenheden daar advies in te geven omdat elke situatie anders is en de meningen verdeeld over wat als redelijk wordt ervaren. Ook de maatschappelijke discussie in partneralimentatie is actueler dan ooit.

Alimentatiediscussie

De discussie over juiste en redelijke vaststelling van de partner en kinderalimentatie is een ingewikkeld onderwerp dat grote gevolgen kan hebben voor alle andere belangen in de scheiding. Bijvoorbeeld de herfinanciering van een (nieuwe) koopwoning, huurwoningtoewijzing en recht op toeslagen. Het hebben van een eigen plek, weten waar je straks woont (samen met de kinderen), is een eerste zorg om weer verder te kunnen na een scheiding en daarmee een heet hangijzer in de alimentatiediscussie.

Tremanormen als kader voor afspraken in mediation

Wat veel mensen zich echter onvoldoende realiseren is, dat zij samen onderling afspraken kunnen maken die zij zelf redelijk vinden en die in afweging zijn in het geheel van alle andere belangen, die spelen bij een echtscheiding. Tremaberekeningen vormen dan een kader waarbinnen men samen alle belangen kan en mag afwegen om tot gezamenlijke en wellicht soms tijdelijke afspraken te komen, die voor beiden redelijk zijn. Waarbij ze tegemoetkomen aan andere belangen, o.a. in vermogensverdelingen, pensioenafspraken, mogelijkheden van (her)financiering van een koopwoning en toekennen van een geschikte huurwoning.

Door het informele karakter van een mediation is het mogelijk om alle mogelijkheden en belangen van een scheiding vertrouwelijk met elkaar te bespreken. Tot het moment dat het convenant gezamenlijk is ondertekend, kan men alle voor en tegens tegen het licht houden onder begeleiding van een mediator die zorgt dat alle  belangen op tafel komen en zorgt dat het gesprek goed verloopt. Een mediator maakt daarvoor aan de hand van de Tremanormering verschillende alimentatie en vermogensberekeningen en licht deze toe. Vervolgens maken partijen zélf afspraken die voor hen beiden samen het beste uitpakken. Dat betekent soms onderhandelen, waarbij de emoties hoog op kunnen lopen en soms de redelijkheid ver te zoeken is, maar die niet meteen leiden tot definitieve beslissingen, zoals wanneer een rechter voor hen beslist.

Conclusie

De ervaring leert dat als mensen samen achter hun keuze staan, zij daar na hun scheiding met een goed gevoel op terugkijken en elkaar er aan zullen houden. Ook trouwens altijd samen op terug kunnen komen, door het opnemen van herzieningsmogelijkheden, waar ik voor pleit. Juist met het oog op de toekomst omdat er altijd onzekere factoren zullen blijven bestaan, dient er een ontsnappingsclausule te zijn waar je – weer samen – op terug kunt komen.

Zeker als er kinderen zijn, is het belangrijk om in het kader van de Trema normering goede afspraken te maken, die voor beiden in evenwicht zijn. Niet betwist en opgelegd, maar samen gemaakt!

Door mr. Caroline Brons